| Yaş aldıkça başka yaşarsın hayatı... Sabah uyandığında, gökyüzü bulutlarla kaplı, hava soğuk olsa da içim karardı demezsin. Her şeyin yerli yerinde yaratıldığını kabul edersin. Yaşamın kıymetini iyi anlar ve hikayeni seversin. Yağmurda toprak kokusuna, bulutların gölgesine, karanlığın, kusurları saklayan tevazu ve hoşgörüsüne şükredersin. Yalnız kalsan da yalnız olmadığını, yalnızlık hissinin, sahte sevdaların esaretinde kalan, zayıf bir halka olduğunu öğrenirsin. Tahammülle yaşamaktan kurtulur, seni kıran, inciten herkes ve her şeyden kolayca vazgeçmeyi öğrenirsin. Hayat, her şeye rağmen bir şeyin yaşanmayacağını öğretir. Yaş aldıkça, aynaya bakmaya daha cesur olursun. Varlığına şefkatli ve ruhuna iyi davranarak yaşarsın. İçtiğin suyun, yediğin yemeğin, nefes almanın kıymetini bilirsin. Yaş aldıkça zorlamayı, ısrar etmeyi de bırakırsın. Gidene hoşçakal gelene hoşgeldin demeyi öğrenirsin. Anlarsın, altı boş ve içi dolu olmayan vaatler, verilen sözler aşkı tarif etmez. Asıl olanın güvenli bir kucak, samimiyet, muhabbet, paylaşım ve birlikte yaratılan huzur olduğunu öğrenirsin. Olduğun gibi kucaklayana hayatında yer vermeyi seçer, bunun için de önce kendi öz değerine sahip çıkar, gerektiğinde kendinle yüzleşme cesaretini gösterirsin. Çok seviyorum diyenin en ufak zorlukta kaçmaya yer aradığını, her şeyimsin diyenin bütün güzel şeyleri bir anda yakıp yıktığını, bu yüzden yıllarca peşinden koştuğun ilgi alaka beklentinin mutsuzluğun ana kaynağı olduğunu öğrenirsin. Sözün kendisinin değil, sözü söyleyenin hâlinin önemli olduğunu, sözünü yaşatmayan ve sana hayatında yer açmayan ilişkiyi sonlandırmayı öğrenirsin. Yaş aldıkça, kendini anlatma ihtiyacın olmadan sevginin aktığı birliktelikleri tercih edersin. Hakiki ilişkinin, kendini tüketmeden sevmek ve sevilmek olduğunu öğrenirsin. Yaş aldıkça hayatın anlamının, nefret, açgözlülük, öfke hislerinden, kendini başkasından önemli görme ve ispatlama çabasından kurtulmak olduğunu, hayatın, zorunlu bir eylem gerektirmeden bütün eşsizliği ile ortaya çıkan, tatlı bir huzur ve üretkenlik haliyle meyvesini verdiğini yaşarsın. Yaş aldıkça samimi ve sahici oluruz hem kendimize hem de dünyaya... |
