ŞİİRLER

16.10.2014 22:03:44

Hayat Bi Gün...
Yolumuz uzun...upuzun... Git git bitmiyor ve daha çook yolumuz var adımımızı atacak, biliyorum, hissediyorum... Bazen kalbimiz götürüyor gideceğimiz yere bazense kaderimiz ... İstanbul gibi hayat yolum... Dakika başı belediye çukuru, engebe, tümsek, direk ne ararsan var... Bu yollara çarpa çarpa yara bere içinde kalıyorum küçük çocuklar gibi... Artık alıştım. Çarpsam da bir şey hissetmiyorum diyorum ama sızlıyor, yoruyor beni bu darbeler... Yoluma çıkan taşlardan çok sıkılıyorum, sendeliyorum, topallıyorum... Şanssızım ben yaa ! diyorum. Şansa kadere hatta nazara bile bağlıyorum. Yanlış insanlar, erkekler, ertelenmeler, iptaller, kayıplar canımı sıkıyor, huzurumu bozuyor, moralimi yerle bir ediyor . Hele kayıplar... En ufak kayıp bile beni deli edebiliyor, suratım beş karış, sinir küpü haline dönüyorum. Bu sadece bir eşya kaybında değil, insan kaybı, hayat kaybı, zaman kaybı... Ben yoruldum, senin gücün var mı hala? dedirtiyor, melankoliğe bağlıyorum... Neyse aksilikler hayatımda bitmez, alıştığımı sanıyorum, alışmaya çalışıyorum daha doğrusu, deniyorum en azından... Şansını sevsen de ona sövsen de bir şey değişmiyor çünkü... Bazen sınavdan geçtiğimi hissediyorum, hayat sınıyor beni diyorum... Dayan sen çok güçlüsün, sen her şeyden önemlisin, değerlisin diyorum, gerçekten inanıyorum da bunlara... Acımı dindirmeye çalışıyorum, teselli cümleleri kuruyorum.. Aslında teselli cümleleridir acıyı arttıran değil mi? Neyse böyle bir şey işte... Her şeye rağmen "hayat bi gün.." diyorum. Hayat bi gün güler yüzüme, gideni aratmaz belki gelen, sen kendi adına dilek tut. Beklerim... Benim yok acelem...

Ekleyen/Kaynak: R u n a w a Y

Yorumlar [ Yorum Yaz ]