Bir aşkın son demleriydi yaşadığımız. Yarını olmayan ve olmayacak bir aşkın son anları. Dilimizden dökülen son sözcüklerin ve o son sarılışın yineden olmayacağını bilerek sarılmak var ya sevgili. Hani o ayrılırken gözlerime son bakışın ve bir daha hiç tutamayacağın o elleri son kez ellerinin arasına alışın. İşte şimdi yeniden yaşıyorum senin özlemini. Ama şimdi aramızda bir tek fark var sen beni unutmaya yüz tutmuşken ben seni her gün biraz daha fazla seviyorum. Günler ve aylar geçiyor sensiz. Mevsimler birbirini izliyor. Ve ben geçen her gün biraz daha yaklaşıyorum uzaklaşana mesafelere inat. Yüreğimde saklıyorum seni. Kimseler bilmiyor, Kimseler görmüyor ve en önemlisi sen bile bilmiyorsun artık seni sevdiğimi ama ben çok seviyorum seni. Ve Hep seni çok seveceğim. Seninle sensizliği yaşadığım günlerde acaba bir gün bu aşk biter mi dediğimde yok asla bitmez derdim. Evet haklıymışım bu aşk bende hiç bir zaman bitmedi ve bitmeyecek. Belki bir dağ başında , belki yasaklı bir coğrafyanın sürgün sokaklarında vereceğim son nefese kadar seni sevecek seni yaşayacağım sevgili. Sen beni yaşayacak yüreğe hiç sahip olamasan ve beni hiç ama hiç yürekten sevemesen de. Elveda Yüreğimin Yitik Sevdası, Elveda Yasak Bahçemin Kartanesi