Hiçbir karşılaşma tesadüf değildir Karşımıza her insanın bir nedeni vardır. Bazen bize DOST olurlar bazen bize DERS olurlar. Hayatından seni üzenleri çıkartki seni sevebileceklere yer acılsın....
Bazı insanlarla iki kere tanışırsın İlk zamanlarda güzeldir Alır seni göklere çıkarır Bakarsın böyle yıldızların arasındasın Sonra bir açarsın gözünü Yıldızlar kaybolmuş Karanlık yapayalnız kalmışsın...
Kimsenin varlığıyla bir yere gelemeyeceğimizi kimsenin yokluğuyla da ölmiyeceğimizi öğrendiğimize göre yolun bundan sonrasını olsada olur olmazsada olur...
Aramıza şehirler girdi. Belki hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bizi bir araya getiremeyecek. Birimiz öleceğiz ve diğerimiz bilmeyecek. Oysa yaşanabilecek o kadar güzel günler vardı. Ve biz artık birbirini çok iyi tanıyan iki yabancıyız... Soheyla Khaje
Konuşsam anlar mısın ? Lisanım yaralı Lehçem yok. Peki yA sussam duyar mısın ? Başka kelimem yok…. Bir şey söyle bana. Cümlesi olmayan, El değmemiş Rüzğar kadar sessiz…Bir ürperti kadar naif…öyle bir şeyki…! Bir ucu maviye değsin… Diğer ucu kalbime….