Seni nasýl özledim, bilemezsin. Gönlümün sýzýsý sevdiðim! Hasretin içimi kavuruyor. Sana gönderilmemiþ kaçýncý mektup bu, kaçýncý yakýþým ucundan, saymýyorum. Uzak Bir Kalbe Hasret Mektubu! Ara sýra dilime þu meþhur türkü dolanýyor: “ Yine yakmýþ yar mektubun ucunu, sevda çekmek zor diyor…” Kalbimin tam ortasýna saplandý sanki bir hançer, geçen her gün daha çok acýtýyor. Geldiðinde saksýya ektiðim çiçekler, tek tek solmaya baþladý. Suluyorum, konuþuyorum, dayanmýyorlar. Gittiðini mi anladýlar acaba? Onlarý bile hüzün bastý. Sen yoksun ya, bu ev yazýn ortasýnda buz kesiyor. Seninle akýp giden saatler, düþmaným oldu. Zaman durmuþ gibi, her sabah ayný güne uyanýyorum. Mevsim ayný, güneþ ayný, benden baþka deðiþen yok yaþlanýyorum! Aynaya baktýkça gözlerimin solduðunu görüyorum. Bedenim yavaþ yavaþ çürüyor. O da vazgeçmiþ olabilir mi yaþamaktan? Özlemek, ne büyük bir girdap! Düþüp içine boðuluyorsun. Üstelik çýrpýnmak sadece daha dibe batmama sebep oluyor. Ayrýlýk acýsý zamanla geçiyor, biliyorum! Biliyorum da ne kadar sürecek, onu tahmin edemiyorum. Her sabah gözümü açar açmaz aklýma düþüyorsun. Elim telefona gidiyor, belki aramýþsýndýr veya bir mesaj yollamýþsýndýr. Kimseyi beklemediðim vakitlerde kapý çalýyor. Kalp atýþlarým hýzlanýyor. Olur da gelmiþ misindir? Heyecanlanýyorum! Hiçbirinden sen çýkmýyorsun. Aþkýn ortasýnda dolu dizgin yaþarken gurur olmuyor da, ayrýlýðýn tam ortasýnda oturuyor. Bir arayabilsem, neler söyleyeceðim? Dönmeni isteyeceðim, boþuna ayrý kaldýðýmýzý anlatacaðým. Yapamýyorum! Hangimiz daha inatçýyýz yarýþýna yeniliyor sevdamýz. Geceler çok zor geçiyor. Her akþam, tam senin arayacaðýn saatte, uyumuþ olsam da kalkýyorum. Küskün bir bekleyiþ çöküyor yüreðime. Kendime kýzýyorum. Aramayacaðýný bile bile bekliyorum. Neden ayrýyýz ki? Kime faydasý var bu yoksunluðun? Baþkalarýyla tamamlanýyor muyuz? Hayýr! Bu gece hava biraz serin. Evde misin, dýþarýda mý? Sýrtýna bir hýrka veren olmuþ mudur? Üþütürsün þimdi, kimse benim gibi bakmaz sana! Yemek de yememiþsindir, öylesine iki lokma atýp aðzýna, bütün günü geçirmiþsindir. Bensiz daha mý mutlusun acaba sevgili? Huzurlu musun? Gidiþim iþe yaradý mý yoksa çanta gibi yokluðumu taþýyor musun omzunda? Aklýna geliyor muyum hiç? Ara sýra bir hatýra kesiyor mu yolunu? Daha önemlisi beni anýmsayýp gülümsüyor musun? Sen de benim kadar özlüyor musun sevdiðim? Bir an için kýrsan inadýný, elin telefona gitse, bir kuru merhaba demek için arasan, olmaz mý? Sen benden bu kadar kolay mý vazgeçtin sevgili? Ýçin için kýzmýyor musun ikimize, bir sevdayý omuzlamayý beceremedik diye?