Bu akþamda perdesiz pencerenin demir çubuklarýnda görüyorum Ve biraz daha artýyor özgürlük özlemim… Bir çýrpýda elimden alýndý özgürlüðüm, sýradan bir þeymiþ gibi! Bense haksýzlýða karþý bomba olmuþum Ve çekilmek üzere pimim. Çocukluðunu yitirmiþ çocuklar gibi çaresizim, Onca yýla sýðdýrýlmamýþ mutluluklar av oldu, bense silahsýz bir avcý, Dipsiz kuyularda yardým elinin uzatýlmasýný beklemekteyim Ýnsanlýðýn bittiði yerde, hayata tutunmaya çalýþmak ne kadar acý. olmayan sabahlara uyanýyorum, Günaydýn diyorum dört duvara, avluya ,-insanlar hariç-,her þeye… Ve bir yerde ‘’yeter artýk’’ diye baðýrmak istiyorum! Ben henüz evlenip saçlarýmý seyrekleþtirmemiþken Yarýnlarda ‘’barýþ ülkesi’’ görsün diye çocuklar büyütmemiþken, Bu yol beni nasýl bir sona götürüyor veya nereye? Ýnsanýn hayattan kopmasý için ölmesi gerekmiyor, Ben özgürlüðü katledilmiþ, yaþayan bir ölüyüm. Þehirlere sürülmüþ. Ötekileþtirilmiþ, Köyü yakýlmýþ köylüyüm.