ŞİİRLER

6.11.2012 02:58:13

SÖYLE SAVURABİLİRMİYİM KALBİMDEN SENİ ÖTELERE
Hani unutmak bir mumun ömrü kadardı. Kaç mum eridi gözlerimin önünde hayalini eritemedi hiçbiri. Hani imkansızlıklar ellerimizde tükenirdi. Kaç imkansız tükendi avuçlarımda bir sen kalakaldın parmak uçlarımda tek imkansızım.

Hani uçurumlara merdiven yapardık kenetleyip ellerimizi. Sensizlik mi uçurum yaşamak mı uçurum seni sensiz bir başıma.

Dokunmakla mı yaşanırdı anılar. Kıyamadığım tenine dokunmayalı kaç asır geçti halbuki peki neden yaşamaktan usanmadı anıların.

Kelimelerin karışıyor beynimin kıvrımlarına. Sen başka tenlerde erirken ben senin kokunda tükeniyorum. Gitmek kolaydı sen gitmeyi seçerken ben hiç gidemeyen olmuştum halbuki. Kendime bile itiraf edemediğim sevgini yaşamayı seçen olmuştum.

Tek yanlışın tüm doğrularımı sildiği yerdeyim Senle başladığım ve bir daha hiç ayrılamadığım yerdeyim. Sense benden sonra tükettiğin kim bilir kaçıncı sevdanda. Eski bir fotoğrafın yakılmış kısmıyım belki de artık.

Ama o sonsuz sevgiyi sonsuz kılan parçayım. Sense puzzlemın kayıp parçası.

Hani yeniden severdi insan. Denemedim zannetme. Seni silmek için tutundum bir başkasının avuçlarına, beni yabancı ellere nasıl bıraktığını hiç kabullenemeden. Belki de bir aldatmacanın başrol oyuncusu olarak, kalbimin kapılarını kapatıp yüreğimi susturarak.

Sana yazılmadı bu satırlar üstüne alınma. Bu satırlar yüreğimin sessiz konuşması sadece. Dillenmeden ağlaması. Sesini hiç duyuramadan tekrar susması belki de.
Kaç yıl geçti oysa sen umarsızca gideli. Hani görmeden sevemezdi insan. Oysa yüzündeki tüm çizgiler ezberimde dururken kalbimden nasıl silinir suratın.

İşte yine sensizlik kokan bir gecenin demindeyim. Sen gideli güneş doğdumu sahi. Denizin yosun kokusu yayıldı mı yine. Martı çığlıkları sardı mı gökyüzünü yada gökyüzü aynı mavi mi. Sen gideli gece buralarda. Gökyüzü hep siyah. Deniz yosun kokmuyor. Dalga sesleri bile sustu. Yağmurlar yağar bazen gözlerime. Sen gittin gideli mevsim hep kış. Buzdan bir yatak seriliyor ayaklarımın bastığı yerlerde.

Hani ben hiç gülmekten vazgeçmedim. Şimdi neden sahte gülücükler var yanak kıvrımlarımda. Neden ıslatıyor yağmur damlaları birer çiğ olup yanaklarımı. En sevdiğim mevsim bahardı şimdi anlıyorum baharım da sen. Papatyaların üzerine serilip gökyüzünün mavisini seyretmek gibi hala seni düşünmek. Gelincik tarlasına yol almak gibi hayalinle yaşamak. Kale den İzmir’ i seyretmek gibi fotoğrafında uykulu gözlerim, yastığıma sığınıp sana uyumak.

Söyle savurabilir miyim kalbimden seni ötelere. Yada kaç uzak alır götürür seni benden. Kaç asır unutturur sevdanı.

Hani unutmak bir mumun ömrü kadardı? Kaç mum eritmeli daha? Yüreğime akıtmadan sevgini yada kaç mum sığdırmalı hayatıma seni unutmak için?

Ekleyen/Kaynak: **ApaCheE**

Yorumlar [ Yorum Yaz ]