HİKAYELER

12.08.2004 15:50:04

SEN UYURKEN
Sevgili çocugum, seni uyurken seyretmek, nefes alisini duymak için sessizce odana girdim. Gözlerin kapali, huzur içindesin. Sari buklelerin melek yüzünü çerçeveliyor. Bir kaç dakika önce çalisma odamda çalisirken birdenbire içimin sikildigini fark ettim. Dikkatimi isime veremedim ve bu yüzden sessizce seninle konusmak üzere odana geldim.
Bu sabah, yavas giyindigin için sabirsizlanip, sana söylendim. Yemek fisini kaybettigin için seni azarladim ve kahvalti ederken gömlegine süt döktügün için sana sert sert baktim. "Yine mi?" dedim, içimi çekerek ve basimi kizginlikla iki yana salladim. Sense bana bakip, tatli tatli gülümsedim ve bana "Hosçakal, annecigim!" dedin.
Ögleden sonra, sen odanda oynayip, yatagina dizdigin oyuncaklarina bagira çagira sarki söylerken, ben telefon konusmalarimi yapiyordum. Sana sessiz olmani isaret ettim, sonra yine bir saat kadar telefonda konustum. Daha sonra bir asker gibi sana emir verdim, "Oyalanip durma, çabuk ödevini yap!" Bana "Peki, annecigim." dedin ve hemen çalismaya koyuldun. Sonra da odandan hiçbir ses gelmedi.
Aksam ben masamin basinda çalisirken, korkarak yanima geldin ve bana umutla, "Annecigim, bu gece kitap okuyacak miyiz?" diye sordun. Sana kesin bir dille, "Bu gece olmaz." dedim, "Odan hâlâ karmakarisik! Sana kaç kez animsatacagim odani toplamani!" Basin önünde, odana gittin. Çok geçmeden geri geldin ve kapinin yanindan bana bakinca, "Simdi ne istiyorsun?" diye sordum aksi bir ses tonuyla.
Hiçbir sey söylemedin. Yanima geldin, boynuma sarildin ve beni öpüp, "Iyi geceler, annecigim. Seni seviyorum!" dedin. Sonra da aceleyle odana gittin.
Daha sonra, duydugum vicdan azabi nedeniyle, bos bos masama bakarak uzun bir süre oturdum. Acaba neden böyle davrandim, diye düsündüm. Beni kizdiracak hiçbir sey yapmamistin. Sadece büyümeye ve ögrenmeye çalisan bir çocuk gibi davranmistin. Bugün yetiskinlerin sorumluluklarla dolu dünyasinda kendimi kaybettim ve sana harcayacak enerjim kalmadi. Bugün sen benim ögretmenim oldun, beni öpmeyi, bana iyi geceler dilemeyi unutmadin ve üstelik ruh halimin iyi olmadigini fark edip, parmaklarinin ucunda gezindin.
Simdi seni uyurken seyrediyorum ve bugünü yeni bastan yasamak istiyorum. Yarin, ben de sana, bugün senin bana gösterdigin anlayisi gösterecegim, böylelikle belki gerçek bir anne olabilirim. Uyandiginda sana sicacik gülümseyip, okuldan geldiginde sana moral verecegim ve yatmadan sana kitap okuyacagim. Sen gülünce gülüp, sen aglayinca aglayacagim. Kendime daha büyümedigini, bir çocuk oldugunu ve senin annen olmaktan mutluluk duydugumu animsatacagim. Bugün senin anlayisli davranisin bana çok dokundu ve bu yüzden gecenin bu saatinde sana tesekkür etmeye geldim. Çocugum, ögretmenim ve arkadasim oldugun ve bana gösterdigin sevgi için.

Diana Loomans

Ekleyen/Kaynak: Mert Dinç

Yorumlar [ Yorum Yaz ]