HİKAYELER

12.08.2004 15:53:10

AYIN HIKAYESI
Çok çok eskiden yesil bir vadinin içinde bir irmak kiyisinda kurulu bir koy varmis dünyada, taam dünyanin obur ucunda.

Çok eski dedik ya, o zamanlar gündüzleri pek günesli geçermis, yagmur yagmadikça; geceleri hep yildizli olurmus, bulutlar

olmadikça. Koy sakinleri tarimla ugrasirlarmis, hayvanlar avlarlarmis uçsuz bucaksiz arazilerinden, sularini kaynagi çok uzakta olan, köylerinin içinden gecen,irmaktan alirlarmis. Köyde herkes birbirini sever, sayarmis.

Köyde bir tek kisinin kalbinde öyle büyük bir sevgi varmis ki bütün koyunkine bedelmis; Dolgun’un Intera"ya olan askiymis bu.

Kiz Dolgun’u bilir miste tanimazmis yakindan. Dolun dayanamamis bir gün gitmis kizin yanina. Sormus Intera"ya onunla evlenip evlenmeyecegini. Intera demis ki Dolunca :

- "Evlenirim evlenmeye ama benim isteyenim çoktur, her gelen kisiden ayni seyi ister benim babam. Ancak babamin bu istegini yerine getiren benimle evlenir."

Dolun sasmis.

- "Sensin benim kalbimim sahibi" diyerek baslamis sözüne "senin dilegin benim için bir emirdir, söyle istegini hemen yapayim"

demis askina. Intera demis ki

- "Bir çiçek vardir yapraklari gümüsten tomurcuklari elmastan, onu ister babam benle evlenecekten".

Dolun

- "Bekle beni" demis Intera"ya, "hemen gidip getireyim o çiçegi ama nerededir yeri?"

Intera parmagiyla göstermis akan irmagi

- "Iste bu irmagin kaynagindadir der babam, kirk gün yürümek gerekirmis oraya varmak için ama bir giden bir daha gelmedi

simdiye dek çünkü oralar büyülüymüs derler, giden geri gelmezmis çünkü buralardan çok daha güzelmis oralar.

Dolun

- "Senden daha güzel ne olabilir ki bu dünyada" demis Intera"ya "Dönecegim, o çiçekle, dönecegim çünkü seviyorum seni, çünkü sensiz anlami olmaz benim için o güzelligin".

Dolun çikmis yola sonra. kirk gün yürümüs irmagin yanindan. Hep ne kadar sevdigini dusunmus Intera’ya yol boyunca. Tek

aklindaki Intera"ymis, tek amaci ise o çiçek. Kirkinci gün kalkmis Dolun sabah erkenden, yüzünü yikamis irmaktan, anla miski

çok yaklasmis kaynagina irmagin suyun serinliginden. Devam etmis yoluna sonra. Biraz sonra varmis kaynaga, bütün yesilliklerle çevrili bir gol varmis kaynakta, golün ortasinda bir adacik, adacigin üstünde de o çiçek duruyormus. Anlamis Intera"nin anlattigi çiçek oldugunu güzelliginden. Yüzmeye baslamis adaya dogru hemen. Adaya çikinca karsisinda bir adam belirmis Dolgun’un. Adam Doluna

- "Her gülün bir dikeni, koruyucusu, oldugu gibi bende bu çiçegin koruyucusuyum, eger almaya geldiysen ben, Savut, izin

vermem buna" demis.

Dolun saskin ve de kararli bir tonla

- "Ben o çiçegi alacagim sonra askima kavusacagim" demis "Hiç bir sey beni kararimdan çeviremez".

- "O zaman beni biraz dinleyeceksin" demis Savut "sana neden koparmaman gerektigini anlatacagim, eger hala ikna olmazsan

o zaman izin veririm almana". Dolun ikna olmus ve çokmus yoncalarin üstüne, baslamis dinlemeye...

- "eger bir seyi çok fazla istersen ve engelin yoksa önünde onu alirsin, hayatta böyledir, insan engelleri asarsa yasamina

devam edebilir. Bu çiçekte sadece yasam için bir seyler yapacaksan engelleri kaldirir önünden çünkü onunda bir görevi var, bu çiçek sadece 28 gecede bir acar yapraklarini ve parlayan tohumlarini gole döker, bu sayede buradaki sular yükselir ve irmaktan tasar gider zamanla. Bu irmak sayesinde yasar bu dogadaki yesillikler, insanlar, hayvanlar." demis Savut.

Dolun baslamis düsünmeye, eger çiçegi koparirsa kavusacaktir sevdigine ama kuruyacaktir irmaklari bunun yaninda. Sonunda

çiçegin basina çöker kalir Dolun. Gümüs yapraklarinda kendini görür Dolun çiçegin. yaninda Intera vardir ama niye mutsuzdur

ikisice. Aslinda kalbindeki tek endiseyi görür Dolun. Zaman geçtikce Dolgun’un düsünceleri yogunlasir kafasinda.

Mutsuzlugunu düsünür, çiçeksiz Intera’sin bir yasam düsünür.

Koparamaz çiçegi günlerce. Dolun artik yasamaktan zevk almaz sekilde sadece askini düsünerek beklemeye baslar olacaklari.

Bir gece çiçek tohumlarini birakirken gole, bir tomurcukta Dolgun’un sertlesmis kalbinin üstüne dusmus, aniden Dolun kalbindeki askinin büyüklügü kadar kocaman bir tasa donmus, tas o kadar büyükmüs ki dünyaya sigmamis gökyüzüne yükselmis ve Dünya’yla dönmeye baslamis.

Böylece Ay olmus Dolgun’un kalbi Dünya’ya. O günden sonra sadece 28 gecede bir göstermis Dolun kalbinin tüm yüzünü,

askinin bütün pariltisini digerlerine; sadece o gecelerde aydinlatmis Dünya’yi, ayni çiçek gibi...

Ekleyen/Kaynak: Mert Dinç

Yorumlar [ Yorum Yaz ]