Yazan: keywan 17.04.2005 14:22:34
bu yaşanmış bir öykü değil ama gözlerimi kapattığımda birçok bilal var,biliyorum.neden ağladığıma şaşırdım biliyor musunuz?çünkü bilal benim yarattığım bir kahraman.insanın kendi yarattığı acıya ağlaması garip geldi bana.yorumlarınız için teşekkürler arkadaşlar.bu sitede şiirler öyle güzel buluşuyorlarki...herkes öyle yaratıyorki eserleri,sanki her kelime kendi canından bir parça..
Yazan: BETEL 17.04.2005 11:22:24
Yüreğinden gelen samimi duyguları bizlerle paylaştın. Dostluk kavramının aslında ne yüce bir olgu olduğunu bize bir kez daha gösterdin. Yüreğine sağlık DOSTUM...
Yazan: orhan 17.04.2005 01:39:30
ahmet kaya yasasaydi ne çok yakisirdi sarkilssaydi onun dudaklarinda tebrikler
Yazan: ernesto 17.04.2005 01:02:14
Keywan arkadaş öncelikle bir dostu,bir aşkı, bir ayrılığı ve bir ölümü birarada bu kadar güzel anlattığın için kutlarım seni.İnsan bir şiiri yazarken ağlarmı demişsin.Şiir insan duygularının mısralara dökümü değilmidir? Yazdığın keder dolu,acı dolu.Ağlaman doğal, bence ağlayacak kadar duygu yüklü olmasaydın bu şiir bu kadar güzel olmayabilirdi.Dostlukların yitirilmemesi dileğiyle...
Yazan: Erol İDEM (BAKÜ-AZERBAYCAN) 17.04.2005 00:46:36
İNŞALLAH YAŞANMAMIŞTIR...
ÇOK GÜZEL OLMUŞ BU ŞİİRİN...YAZDIKLARIN GERÇEK YAŞAM ÖYKÜSÜNDEN ALINMIŞSA EĞER BEN DE BİLAL’E ÜZÜLDÜM DESEM YERİNDE BİR CÜMLE KURMUŞ OLURUM VE TABİİ AYNI KADERİ PAYLAŞTIĞIMI DA...YÜREĞİNE SAĞLIK HEVAL KEYWAN...
Yazan: zozo 16.04.2005 21:37:16
harikasın ya...
Yazan: keywan 16.04.2005 19:05:31
insan bi şiiri yazarken ağlar mı bilmiyorum.ama ben ağladım...