|
14.07.2005 19:59:09
sakin bir göl kıyısı gibi bak bana...
delirmenin eşiğindeyim.
ailem paramparça,sarıl bana...
kerametli rüyalardayım.
azgın sulara koşabilmeliyim son gücümle.
ağlamamsa beklediğin,kes umudunu.
ama biliyor musun,seviyordum muhabbeti çerçilerle
namustan söz etme,unut uçkur davasını.
eskiden adalet vardı iki gözüm.
şimdi nasıl özlüyorum o yanyana duran terazi kefelerini..
herkes dalaveralarda arıyor çözüm.
şimdi görüyorum çerçiler sattılar çerçiliklerini
lay lay lom vakti değil şu esas an,
canla başla boğuşuyor bebeler yaşamak için.
yaşamak umut ekmek gibi çağırıyor teraslardan,
kendi saltanatına asil bekçiler arar gibi..
Ekleyen/Kaynak: keywan
Bu bölüme Siir ekleyebilirsiniz. Siir eklemek için
tıklayın
Yazan: serdar 18.07.2005 21:34:16
şair
Bence keywan’ın şiirlerini herkes okuyabilmeli bu şansa sahip olabilmeli... Bunun da yolu ortada... Kelimeleri kullanım biçimi ve yaptığı ironiler onun dilini amatör olmaktan çıkarmış ve köklerini geleneklerinden ve derin tarih belleğinden alan çağdaş bir anlatıcı hüviyetine büründürmüş... Dediğim gibi bunu da görebilmenin ve de göstermenin yolu, ete kemiğe büründürmekten yani numralandırmaktan geçer bence artık kitap zamanıdır.
Teşekkür ederim...
Serdar
|
çerçileri özlüyorum