|
13.05.2007 16:34:50
gitme kal deseydim
hangi limanda demirlerdim denizlere sığmazlığını
iyisi mi git bebeğim
belki bu yırtılırcasına ağlayan kalbim
bir çocuk parkında gülümser yalnızlığına
iyisi mi git mavi meleğim
belki ayrılık havanında öğütülen bu ömrüm
bir bahar sevecenliğiyle doğar karanlığına
bakma sen ağlar gibi duruşuma
daha zulamda yakın metrajlı pembe resmin
daha beni çocuk yerimden yaralıyor gözlerin
daha sabahındayım
uğursuz dün akşam ölen ölümsüz sevginin...
ne çay deminde ne ekmek kıvamında...
beni bırakıp gitme deseydim
hangi güzelliğimle tutardım yanımda seni
İyisi mi git küçük talihsizim
belki düşsel gecelerin
geçkin rüyalarında tutuştururuz ellerimizi
iyisi mi git biricik sevgilim
belki bir haziran akşamı ayazında hatırlaşırız
ben unutmadım ya yaralı titrek serçemi
unutmadıysan eğer sen de serçeye tutkun hezareni…
şimdi nasıl da beklemektedir kalbin
ne umutlar boy veriyordur hayallerinde
ne düş kırıklarıyla selamlıyorsundur sabahları
ve geceleri hiç uyumuyorsundur
üzgünüm yavrum
sen bende kalmasını bilemedin
ben seni tutmasını beceremedim
yine de gülümse aşkım
bak ben gülümsüyorum…
Ekleyen/Kaynak: acemi usta
Bu bölüme Siir ekleyebilirsiniz. Siir eklemek için
tıklayın
Yazan: seviyeliBULUT 13.05.2007 17:48:00
slm
sevgili acemiusta.kendimi,düşüncelerim derin,denizlerden de derin duygularla şiir okuyan şiir yazan biri olarak biliyordum ve bugüne kadar hem okudum hem yazdım.
binlerce onbinlerce nin arasında bazen insan kendni yalnız hisseder ya,ve kendisine çocukça duygularını dökebileceği birini yada bi bilgeyi,yada bi dervişi arar ya,senin şiirlerinde onu gördüm demiyecem buldum.özellikle AYŞEM de.seninle tanışmak isterim.saygılar selamlar.samsundan EROL.
|
Belki...