19.05.2007 13:01:25
gözlerinden öpmeli seni gözlerinden bana kızdığında buruşan alnından ve dudağının tam ortasından,gülümsediğinde…
iki sözcük de incecik sesin olmalıydı hayatımda savaşkan yalnızlığıma arbede gibi girmeliydi yırtılmalıydı bendeki bu curcunalı es umudumun ergenliğini kutlarken bu gece ben ’seni seviyorum’ demeliydi özlediğim ses…
ellerinden öpmeli seni ellerinden öptüğüm gibi bir cami avlusunda dudağından ve utanıp kızardığında, gülen al gül yanağından…
az da olsa fikrim kalmalıydı senden sonra düşünebilmeliydim ve yoğurabilmeliydim harfleri kırık bütünlerin anlamsız parçaları olmamalıydım...
içime dolmalıydın müjde gibi seni her istediğimde büyüyüp çoğalmalıydın ellerimde iki dakika da acı vermeden durmalıydın heybemde ve denizden almamalıydın gözlerinin rengini ben sudan böylesine ürkmemeliydim yakın uzanımlı bir umudun olmalıydı yüreğimde hüznümün kahpe baskınına uğradığım bu gece güllerin duası gibi çaresizliğime yağmalıydın…
gözlerinden öpmeli seni nalan gözlerinden öptüğüm gibi ayrılığının kızıl gölgesinden…
Ekleyen/Kaynak: acemi usta
Bu bölüme Siir ekleyebilirsiniz. Siir eklemek için
tıklayın
Henüz yorum eklenmemiş
|