HİKAYELER

26.06.2008 21:34:17

Hikayemden önce size şunu anlatmak istiyorum ben parçalanmış bi ailenin istenmeyen bir çocuğu olarak dünyaya geldim. Beni dünyaya getirenler bir çöp gibi dışarıya atmak isterlerken amcam tarafından kurtarılmışım ve amcamın yanında büyüdüm. Amcamı baba bildim onu sevdim ve saydım ve bu güne kadarda hep ona layık biri olarak yaşamaya çalıştım hep üzerimde bi vefa borcu olduğunu hissetim... 2003 ün yazıydı antalyaya gitmiştik orda yakupla tanıştım 2 gün beraber gezdik oda istanbuldan tatile gelmişti antalayaya daha sonra o istanbula döndü bende konyaya ara sıra mesajlasırdık yakuptan hoslanmıstım ama dile getiremezdim birgün benden hoslandıgını yazmıs bende ona aynı duyguları besledimi yazdım bir sure telefonla görüştük sonra konyaya geldi 1 gun kaldı işte o gun yakupa baglandıgım gündü gittikten sonra artık herseyım o olmustu onu özluyordum onu düşünüyordum hayatım oydu tlefonla 1 yıl kadar gorustuk sonra unv kazandım kocaelıye gıtcektım artık aramıZda uzak yollar bıtmıstı onla olcaktım mutluydum ama nerden bilebilirdimki ozaman hayatımı altust edecegını bu askın? kocaelıye gıttım artık her hafta sonu beraberdık ya o kocaelıye gelıyodu ya ben ıstanbula gıdıyodum ailesıyle tanıstırdı benı cok sevdım onları bıdebenım yasadıklarım aıle yonunden kımı gorsem baglanıyodum annem dıyodum 2 ay böylece devam ettı evlenmeye karar verdık ve askerlıgı cıktı yakupun gunlerce agladım tam ona yaklasıyodum araya mesafeler gırıyodu isyan edıyodum. yakup askere gıttı askerligini 8 ayına kadar sureklı telefonla konustuk bir gun babam aradı benı ıstemeye gelmısler ve babamda evlşenmemı ıstıyodu onlara yakupu anlattım kabul etmedıler karsı gelemedım. evlenmeycemı soyledım ve babam yakuptan ayrılmamı soyledı caresızdım bı yandan vefa borcu oldugum aılem bı tarafta sevdıgım. yakupa anlatsaydım konyaya gıderdı ve olaylar dahada kotulesırdı yakuptan ayrılmaya karar verdım zor kabullendı ne cevap verecemı bılemıyodum aılemın durumunu anlatammstım ona utanmıstım ve sonunda ayrıldık 4 ay ayrı kaldık bu surede hep agladım zayıfladım yemekten içmekten keısidım babam her aradında aglayarak cıktım telefona ve sonunda babam dayanamdı benden izin var dedı sevdıgının olç pekı sımdı ne yapacaktım arayamadım onu ve bırgun benı aradı konustuk tekrar konusmaya baslamıstık 3 ay akadar telefonda sureklı konustuk dunyanın en mutlu ınsanı bendım sevdıgımleydım ve askerlıgı bıttı o tren garında saatlerce bekledım ya erken gelırse dıye ve yakup geldı onundum onunlaydım daha ne ısteyebılırdımkı bır hafta yanımda kaldı sonra ıstanbula gıtcektı ama bıseyler ters oldugunu anladım aılesıne soylemıyodu benle oldugunu ve yakup gıttı ıstanbula bır gun sonra gerı gelcektı yanıma ama gelmedı telefonlar bakmıyodu cıldırcak gıbıydım hep telefonu acıp ısım var deyıp kapatıyodu sonra bırgun ne oluyo dedım ben nısanlandım dedı duyduklarıma ınanamıyodum olamazdı o benımdi kımsenın olamazdı benden ıntıkam almak ıcın tekrar gırmıs hayatıma ama inanamıyodum benım sevdıgım bana bunu yapamazdı evlerını aradım annesı MAHİ teyze cıktı telefona ona anlattım herseyı oda aynısını dedı ayrı kaldıgımız 4 ay ıcınde yakup bi akrabasının kızIyla nısanlanmıs. yalvardım telefonda annesıne onsuz yasayamam dedım dınlemedı geleyım dıye yalvardım kabul etmedı o gece hastalandım hastaneye kaldırıldım süreklı karnım agrıyodu benım ogece sebebını ogrendım yumurtalıklarımda kıs varmıs yumurtalıklarımı aldılar artık cocuĞm olmuycaktı zaten sevdıgımde yoktu 2 hafta hastanede kaldım hasteneden cıkınca ne yapAcamı bilemiyodum sureklı sınır krızlerı gecırıyodum ve sakınlestırıcı haplar kullanıyodum konyaya donmeye karar verdım otobuse bındım ve sevdıgımden uzak yere gıdıyodum artık otobus koyaya gelmıstı artık indin sürekli yakup geliyodu aklıma delircek gibiydim 2 tane sakınlestirıci hap içtim tam bi taksı cagıracaktım karsıya gecıyodum... uyandıgımda hastenedeydım bı araba carpmıs bana hatırlamıyorum hastenedeyken herkez aglıyordu yasıyodum nıye aglıyolardı bir süre sonra geçici bi süre yürüyemiycemi sölediler... bir yıldır tekerlikli sandalyedeyim ve nekadarda bu tekerleklı sandalyede olacagımı bilmiyorum. kımseyı suclamıyorum sadece soruyorum degermıydı? bunları yazamamın tek nedenı bir gün belkı yakup bunu okur ve benım neler yasadıklarımı anlar...

Ekleyen/Kaynak: reyza

Yorumlar [ Yorum Yaz ]