ŞİİRLER

21.08.2008 00:14:45

Bir haziran gecesiydi bir sahil kasabasının terkedilmiş varoş bir sokağındaydım.Sessizlik bir ölüm gibi başlardı bu sokaklarda insanlar bir köşeye çekilince karanlık gözlerini yumardı sessizliğe çünkü çok çekinirdi,ondan asıl çekindiği şey sokak sessizliği değil insanların bu körelmiş duygular ütopyasında yaşadıkları ve yaşattıkları acıların hüzünlerin sessizliğiydi.apansız karanlık gözlerini açardı ve hayat yeniden başlardı acılar,hüzünler bir saniyelik inciltilen duyguları ve sevgiye dair yaşanan tüm olumsuz tavırlar işte böyle bir kasabanın çocuğuyum ben ne kadar körelmiş olsa da duygular her ne kadar yargısız bir infaz gibi idam sahpasına çıkartılmışsa da sevdalar her ne kadar egoist düşünceler yaşanmışsa da bu sokak ta hala bakışlar sezilir aydınlık bir sokağın ta baş ucunda ve de sessizliğe inat karanlık ve aydınlığın sevdasıdır bu............

Ekleyen/Kaynak: Rojat

Yorumlar [ Yorum Yaz ]