ŞİİRLER

11.04.2010 23:14:08

onu bekliyorum elimdeki boşluğu duldurmıycağını gözlerimdeki uzak umudu kısatlmıycağını bile bile yapıyorum bunu haberi yok bile bu köhne harabe evde onu beklediğimi onun düşündüğü örümcek ağlarının kapladığı o çerçeveli resimlerin ne kadar eski ve ne kadar etkiliyici olduğu yıkık bir hayranlık ve birazda merhametle izleyen bir yabancı gibi bakıyor odanın boboş köşesinde oturan vucuduma geçmişin verdiği acı olaylardan gücünün nasıl kaybolduğununve kaybolabildiğini hüzünle izliyort odanın içinde hayletlerin seslerini duyar gibi oluyor bazen bir dukunsa bembeyazsaçlarıma ah bir dukunsa diyorum içimden ve dokunuyor dokunmasına da ama titriyor elleri içinde kararsızlık gibi bir hali vardı ona tehlikem yok demek geliyor içimden belki o zaman daha sıcak bakıcaktı onun ladığı elibise vardı hep üstümde dokunuyor elbiseleri hafif okşayımsı bir hali vardır başımı kaldırmak o tatlı yüzüne bakam istiyordum ama içimde hep o korkaksı bir sıkıntı vardı acaba kirli ve acımsı simamı görse ne diycekti bunları düşünürken birden ellerini çenemde hissetim başımı kaldırdır ve ilk gördüğüm şey gözlerinde akıp gamzelerinden düşen gözyaşlarıydı elimi kaldırdım ve bir zamanlar hiç bıkmadığım ve defalarca öptüğüm yanakalrını silmek için birden irkildi evet hala eskisi gibi sıcaktı bıraktığım gibi duruyordu gözlerinin içine baktım çok mahsum bir tavrı vardıhiç konuşmadan birbirimize dakikalarca baktık elimden tuttu elleri sıcaktı ve bir vakit saatlerce tuttuğum ve tuttuğum zaman terliyen elleri yine ellerimin içindeydi belki eskisi gibi mutlu değildim ama en az eskisi gibi heyecanlıydım elimi okşuyordu yüzü hala ağlamaktan dolayı kıpkırmızıydı belki daha öçom ağlamak istyiyordu içimdeki bütün hırsını boşaltmak istiyordu ve daha fazla dayanamadımayağa kalktım buynuna sarılıcaktım ki sırtımdaki kurşun yarasının acısını hissetim ve durdum sonra uzun uzun baktı ve mutluluktan uçacağım an gelmişti buynuma sarılmıştı sanki kurşun yarasını biliyor gibi sırtımı sıvazlıyordu birden kulakalrımda acı bir çığğlık hissetim olmaz olamaz diye bir haykırışı vardı ki hala dün gibi kulaklarımda cınlıyor işte o an yıkıldığım andı belkide bu anı hiç yaşamak bile istemiyordum ama bir kuş gibi çaresizdim ve onun sıcak ellerinde çırpınıyordum ve ağzında özğürlüğüme kavuşacağım tek cümleyi bekliyordum acı naraları arasında neden neden çığlık atıyordu bense hala susuyorum belki onun yanında seri bir katildim ama bütün bunalrın sebebini bile bilmiyordu yada bir zamanlar benİ bırakmasaydı şimdi böyle olmıycaktı ben böyle yaralı o böyle çaresiz olmıycaktı halbuk i bu hale gelemden önce kaç kere kapısına gitmiştim kaç kere beni affetmesi için ona hiç yapmadığım şeyi yapıp ona yalavrmıştım o her defasında kapıyı hızla yüzüme çarpmıştı ve beni asla affetmiyceğini defalarca yüzüme haykırmıştı ve ben her zaman onun şimdiki yaptığı gibi gururmu ayaklar altına alıp tekrar gidiyordum kapısına ya sonra.....

devamını istiyen yazsın

Ekleyen/Kaynak: hepsi gecer

Yorumlar [ Yorum Yaz ]