Eski
bir yerleşim
birimi olan Şemdinli'de Sümerler, Urartular ve Asurlar 'ın uzun süre
yaşadıkları anlaşılmıştır. Bölge, daha sonra Med'ler, Babil'ler,Pers'ler,
Makedonya'lılar ve Silveskoslar 'ın eline geçti. Hz. Ömer döneminde
Müslüman birliğine katılan Şemdinli, Yavuz Sultan Selimin 1514 Çaldıran
Seferi'nden sonra Osmanlı egemenliğine girmiştir.
l.Dünya savaş ’ında
defalarca Rus işgaline uğrayan ilçemiz, 1917 tarihinde keşif kolları
kuvvetlerimiz tarafından kurtarılmıştır.
1926'da yapılan Ankara
Antlaşması'yla Musul ve Hakkari'nin beş bölgesi sınır dışı kaldı. Nihayet
Çölemerik, Çal (Çukurca). Gever. (Yüksekova), Şemdinan (Şemdinli)
ilçelerinden meydana gelen Hakkari vilayeti kuruldu. Cumhuriyet Döneminde
bir süre Van vilayet içinde kaldı. 4 Ocak 1936 tarihinde Hakkari tekrar
vilayet olunca Şemdinli ilçesi de Hakkari'ye bağlanmıştır.
Şemdinli'nin
toplam nüfusu 1997 sayımına göre 39.447'dir toplam nüfusun 12.133' ü ilçe
merkezinde.27.314' ü köylerde yaşamaktadır. Şemdinli 'nin 22 köyü ve 77
mezrası bulunmaktadır. Derecik 'ten başka beldesi yoktur.
Şemdinli'nin yüz ölçümü
1652 Km2 olup
rakımı 1406 'dir. İlçenin doğusunda İran, güneyinde Irak ve kuzeyinde de
Yüksekova ilçesi vardır. Kuytu ve ormanlık bir derede bulunan Şemdinli
tamamıyla dağlıktır. İklim bakımından yazları sıcak, kışları kar yağışlı
ve ılımandır.
Şemdinli, sanayi
bakımından gelişmemiştir. En önemli geçim kaynağı hayvancılıktır. Ayrıca
Şemdinli, balı, ceviz ve tütünüyle meşhurdur.
Şemdinli tarihi eserler
bakımından oldukça zengindir.
Tarihi Yerleri
1-Kayme sarayı
2-Kelat sarayı
3-Taş
köprü
Kayme Sarayından Bir Görünüm
Taş Köprüden Bir Görünüm
Tarihi Mezar Ve Türbeler
1-Seyit
Abdullah-ı Şemdinli Türbesi
2-Seyit
Taha-i Hakkari Mezarlığı
Kilise Ve Konaklar
1-Darareş
(kara kilise) kilisesi
2-Yıkık
Konak
Şemdinli Balı
İlimize
has Şemdinli balı diğer kesimlerde olduğu gibi
insan bünyesini rahatsız edici hiç bir özelliği taşımamaktadır. Antiseptik
ve antitoksin özelliği vardır. Saf çiçek tozundan alındığı ve katkısız
olduğu için mide, kalp, karaciğer, Şeker hastalığı, kemik hastalıkları ve
hatta kanseri iyi edici özellikleri, bulunmaktadır.
Arı için gerekli olan polen ve nektar kaynakları oldukça
fazladır. Ormanlık alanda bulunan söğüt, yabani yonca, elma, armut, alıç,
erik, geven, kır çiçekleri ile ekilen yonca ve tütün çiçeklerinde fazla
miktarda bulunan nektarda bulunan nektar. Balın kalitesini daha da
yükseltmektedir. Öncelikle Şemdinli ilçesinde kara kovan ile yapılan
arıcılık 1968 yılında sonra yerini fenni arıcılığa
bırakmıştır.1970 yılında 40 ton olan bal üretimi en verimli yılını
1986 yılında yaşamıştır 1986 yılında sonra bal üretimi ile kovan
sayısında düşüş görülmüştür.
Tarım Müdürü Mücahit Yeşil'in Şemdinli
Balıyla ilgili yazısı: Devamı
Şemdinli Tütünü
Şemdinli ilçemizde tütün akim tarihçesi
bilinmemekle birlikte ilk ekim 19.yüzyılın başlarında yörede yaşayan
Nasturiler zamanında yapılmıştır. Bu ekim dar alanı kapsamaktaydı. Yapılan
tütün ekimi kapalı ekonomi kapsamında ancak ekicinin ihtiyacını
karşılayacak düzeydeydi. Daha sonra 1936 yılında Şemdinli ilçe olduktan
sonra tüm köy ve mezralarda geniş kapsamlı ekime başlandı. Ayrıca tütün
üretimi de ticari amaçla yapılmaya başlandı. Yıllarca yöre halkının tek
geçim kaynağı olma özelliğini korudu Ancak tütün ekiminde 1976 yılından
sonra düşüş görülmeye başlandı. 1986 yılına kadar bu yörede üretilen tütün
Tekelce alınıp bitlis ilindeki sigara fabrikasında işlenmekteydi. Şemdinli
tütünü özellikle kireç ve azotça orta potasyon ca zengin
killi,kumlu,tınlı,hafif veya nötr topraklarda iyi yetişir, bitki boyu
60-100 cm kadardır.Yapraklar gövde üzerinde dik durumdadır. Dik Yapraklar
karınlı çap oranları artar. Dir Yapraklar(Dipaltı) küçük orta
yapraklar(analar) büyük uç yaprakları ise küçüktür.
Şemdinli tütünü belirgin özelliklerden dolayı
Osmanlı padişahları ve saray halkının tütün ihtiyacı büyük miktarda
Şemdinli ilçesinde üretim tütünlerden karşılanmaktaydı.
En büyük özelliği içimi çevreye verdiği tatlı kokudur. Ne varki
gün geçtikçe üretimi azalmaktadır.
İçme Suyu
İlçe içme suyu ihtiyacı 19 Km. uzakta bulunan
Tan yolu köyünden karşılanmaktadır. 1988 yılında faaliyet geçen içme suyu
şebekesi göçler nedeniyle ihtiyaca cevap verememektedir.
Şemdinli Belediye
Başkanları
ADI SOYADI |
GÖREV
YILARI |
Abdullah EKİCİ |
1950-1954 |
Abdullah
ÇİFTÇİ |
1954-1960 |
Askeri
Yetkililer |
1960-1963 |
Abdullah
ÇİFTÇİ |
1963-1967 |
Abdul mecit
YILMAZ |
1967-1976 |
Ersin KAYA |
1976-1980 |
İlçe Kaymakamı |
1980-1982 |
H.Basri ATAY
(Atama ile) |
1983-1984 |
Mustafa ÖKDEM |
1984-1989 |
Selahattin
ÇİFTÇİ |
1989-1994 |
Hacı ÖZEL |
1994-1998 |
TARİHİ
Bölgenin tarih çağına
Sümerler ve Akatlar’la girdiği, kentte ilk önce Sümerler’in Hakan Boyu
olduğu, sonra Akatlar, Urartu’lar ve Asur’ların bölgede uzun süre
yaşadıkları anlaşılmıştır. Bölgenin daha sonra Med’ler, Babiller,
Pers’ler, Makedonya’lılar ve Silveskoslar’ın eline geçtiği, Hz.Ömer
devrinde İslam ordularının bu bölgeyi Müslüman birliğine kattığı, daha
sonra Yavuz Sultan Selim’in 1514 yılında Çaldıran Zaferinden sonra Osmanlı
egemenliğine girdiği ve tarih boyunca bir çok kavimlere belde olduğu
görülmüştür.
Rusların 1853 yılında Türk’lere savaş açması sonunda Dağıstan’daki Şeyh
Şamil ile işbirliği yapan Şemdinli’li Seyit Taha düşmana savaş ilan
etmiştir. Ölümü üzerine Kardeşi Şeyh Salih Azerbeycanlıları ve
Hakkari’lileri Ruslara karşı ayaklandırdı. Fakat güneyde Cizre’de hüküm
süren İzzettin Şir Ruslar tarafından kandırılarak isyan çıkarması
sağlandı. Yezidi ve Nasturi’lilerle birleşen İzzettin Şir Musul ve Bitlis
dolaylarını yağma ile işgal etti. (1854) Fakat Diyarbakırlı Hacı Timur Ağa
asileri tamamen ortadan kaldırdı. (1855) sonra Van Sancağına bağlı
Şemdinan (Şemdinli) Albak, Çölemerik (Hakkari), Gever (Yüksekova),
Beytüşşebap, Çal, tiyari ve Kotur ilçeleri ile birlikte Erzurum Vilayetine
bağlandı. 1865’te Van Vilayetinin kurulması ile ilçeler Van’a bağlandı.
1914 ile 1917 tarihleri arasında dört defa Rus işgaline uğramış olan
Şemdinli’nin ilk işgali 5 Kasım 1914 olup, Aralık 1914 tarihinde
Kuvvetlerimiz tarafından geri alınmıştır. 13 Mayıs 1915 tarihinde ikinci
defa Rus işgaline uğrayan ilçe kısa sürede Rus işgalinden kurtarıldı. 31
Temmuz 1916 tarihinde kuvvetlerimiz tarafından Rus’lar tekrar geri
püskürtüldü. İşgallerinde ısrarlı olan Rus Kuvvetleri Şemdinli’yi 10
Ağustos 1916 tarihinde dördüncü kez işgal ettiler. Rus’lar ve
işbirlikçileri olan Nasturiler kötü düşüncelerine tüm Doğu Anadolu
üzerinde olduğu gibi küçük Şemdinli üzerinde de sürdürmeye çalıştılar.
Ançak yörenin insanları Ordu birliklerimiz ile el ele vererek onların bu
hain emellerine engel oldular. 24 Kasım 1917 tarihinde kuvvetlerimiz
tarafından bir daha dönmemek üzere Rus kuvvetlerini geriye kaçırdılar.
Şahanklı Sinko Milli Mücadele sırasında 20.nci Kolordu Komutanı Kazım
KARABEKİR Paşa ile işbirliği yaparak Yurdumuzdan kovulduktan sonra Urumiye
bölgesine çekilen Ermenilerin bölgeye girmelerine engel oldu.
1926 yılında Ankara Antlaşması ile Musul ve Hakkari’nin 5 bölgesi sınır
dışı kaldı. Nihayet Çölemerik (Hakkari) , Gever (Yüksekova), Şemdihan
(Şemdinli) ilçelerinden meydana gelen Hakkari Vilayeti kuruldu. Cumhuriyet
döneminde bir süre Van Vilayeti içerisinde kaldı. 4 Ocak 1936 tarihinde
Hakkari tekrar Vilayet olunca Şemdinli de Hakkari’ye bağlandı.
COĞRAFİ
BİLGİLER
Şemdinli ilçesi Doğuda
İRAN hududu (53 Km.) Güneyde ve Batıda IRAK hududu (117 Km) . Kuzeyde
Yüksekova ilçesi (40 Km) olmak üzere 210 Km.lik Mülki sınırlara sahiptir.
İlçe İran ve Irak Devletleri sınırlarında konuşlanmış olmasından dolayı
konum itibari ile önem taşımaktadır. Sınır ilçesi olması ve 170 Km.lik
Irak ve İran kara sınırları ile çevrili olması Kara ve yaya yoluyla
yapılabilecek kaçakçılığa imkan sağlamaktadır. Arazinin çok engebeli ve
ormanlık olması nedeniyle bununla mücadelede güçlükler yaşanmaktadır.
Doğu Anadolu Bölgesinde yer alan İlçemiz tabiat güzelliği bakamından
Hakkari ilinin en gözde ilçesidir. Türkiye’nin İran ve Irak’a hudut teşkil
eden üçgeninde yer alır. Yüzölçümü 1452 Km2, Rakımı ise 1450 M.dir.
Genellikle dağlık olan ilçemiz alanının %45’i Ormanlık , %41’i tarıma
elverişsiz alan, %10’u dört veya beş ay kullanılabilen çayır ve mera ve
%4’ü tarıma elverişli alandır. Ormanlarda bulunan ağaçların cinsi
genellikle meşedir.
Bölgede önemli dağlar Derecik bölgesinde Katina Tepe, Ortaklar bölgesinde
Karadağ, Tahta taş Tepe, Süngü Tepe ve Akpınar Dağıdır. Ayrıca Eldir,
Elmira, Geveroki dağları ilçemiz sınırlar içerisindedir. Bölgemiz Ova
yönünden çok fakir olmasına rağmen büyük ve küçük 15 kadar yayla
bulunmaktadır. En önemlilerinden Helana, Geveruk, Bestereş, ve Kani Haydar
sayıla bilir.Yaylalar yılın Nisan ve Ekim aylarında barınmaya imkan verir.
Bölgemizde Haruna geçidi, Şapatan geçidi, Mezar gediği, Ortaklar Gediği,
Ulaşan Gediği, Katina Boğazı , Gilini Gediği, Su Gediği önemli gedik ve
geçişlerdir.
İlçemiz Doğu Anadolu Bölgesinde bulunmasına rağmen iklimi oldukça
değişiktir. Yazlar oldukça sıcak geçmesine karşın, kışları genellikle kar
yağışlı ve ılımandır. İlkbahar ve Sonbahar mevsimleri yağmur, kışlar kar
yağışlı olup, yaz mevsimi kurak geçer. Kar yağışı genellikle Ocak ayında
gerçekleşir. Rüzgar genellikle Güneybatıdan eser ve şiddetli görüldüğü ay
Kasım ayıdır.Yüksek zirvelerde kış aylarında sis görülür.Şemdinli
–Yüksekova karayolu belli yerlerde kış aylarında buzlanma yapar, yoğun kar
yağışı, çığ ve aşırı rüzgarın etkisi ile belirli zamanlarda kapanır.
Bölgenin genelde Kuzeyden Güneye, Doğudan Batıya meyilli bir arazi
yapısına sahip olması akarsu yönünden zengin olmasını sağlamıştır. Ancak
Akarsuların rejimi bu dağlık yapı nedeniyle düzgün değildir. En önemlisi
Şemdinli Çayı’dır. Bu çaya bağlı Kayalar ve Tanyolu’ndan gelen koluyla,
Güzelkonak bölgesinden gelen kolu, Zorgeçit bölgesinde birleşerek daha
batıda Konur’dan gelen Gülkan çayıyla birleşip Ormancık bölgesinden geçip
Batıda Irak topraklarına akar. Diğer önemli akarsu Güneyimizde Irak
Devletiyle hududumuzu teşkil eden Hacıbey Çayıdır. Bu akarsular kış ve
bahar aylarında köprüler dışında geçit vermezler. İlçemizde Göl, Gölet ve
Baraj bulunmamaktadır.
NÜFUS VE İDARİ YAPI
2000 Nüfus sayımına göre Merkez Nüfusu 14.177 Derecik Beldesi 8.302, Köy
ve mezraların nüfusu 23.451 olmak üzere toplam 45.930’dir. Km2’ye düşen
insan sayısı 32 Kişidir.
Şemdinli 01.06.1932 yılında yürürlüğe giren 2042 sayılı Kanunla Bucak
yapılmıştır. 20.05.1935 tarihinde Hakkari ili lağvedilince Van iline
bağlanmıştır. 1936 yılında Hakkari tekrar Vilayet olunca Şemdinli ilçe
statüsü kazanıp Hakkari iline bağlanmıştır.
Merkeze bağlı 19 Köy ( Alan, Altınsu, Anadağ, Korgan, Yaylapınar,
Uğuraçan, Tütünlü Gelişen, Günyazı, Kayalar, Öveç, Ortaklar, Bağlar,
Boğazköy, Konur, Beyyurdu, Çatalca,Bozyamaç, Çubuklu) ve bunlara bağlı 79
mezra ile Drecik Beldesi ve bu beldeye bağlı 14 mezra bulunmaktadır. 5 Köy
merkezi; Ayranlı, Meşelik, Anadağ, Boğazköy, Çevre ve 8 köye bağlı 14
mezra Ayranlı (Merkez, Üzümkıran), Anadağ(Merkez), Gelişen’Koryürek,
Toklu, Suçıktı, Mordağ, Karakoç), Bozyamaç (Öncü), Korgan (Tuğlu,Aşağı
Tuğlu,Kola), Kayalar (Erikli, Seçkin Mağaraönü), Ortaklar (Ormancık)
güvenlik nedeniyle daha önceki yıllarda boşaltılmış olup, bu köylerden
Çevre, Ayranlı ve Meşelik Köylerinin mühürleri geri alınmıştır.
İlçe Mülki sınırlar içerisinde iki belediye, Şemdinli Belediye Başkanlığı
ile Derecik Beldesi Belediye Başkanlığı ve bunlara bağlı 9 mahalle
bulunmaktadır. (Şemdinli Belediyesi Sınırları içerisinde; Yeni Mahalle,
Moda Mahallesi ve Yayla Mahallesi. Derecik Beldesi Belediye Sınırları
içerisinde; Merkez Mahallesi, Balkaya Mahallesi, Güney Mahallesi, Hacıbey
Mahallesi, Vapurtepe Mahallesi ve Orta Mahalle)
|