Güneþ doðudan doðar ama doðu hala karanlýktýr.. Öncesi Diyarbekir o benim en esmer çocuðum Siverek bir toz bulutu altýnda kentsiz bir öpüþ Urfa simsiyah bir yaradýr dualar dökülür eteklerinden Silvan ipek yoludur, ýþýk çalar diyarbakir gecelerinden Hazro bir unutuþtur Lice’ye güven olmaz, o hep illegal Ergani yaþlý anýlar ilçesi ve tarihin saklý mabedi Þýrnak terlidir ve kelepçelidir Savur Savrulur Patnos vurulmuþ, faili meçhul Kurtalan beton istiyor, topraktan ve demirden býkmýþ Siirt üç dil konuþan koca bir koydur Batman siyah akan bir yetim Hakkari bir olu evi Ýdil bir ayaðý cudi’de, göz göre göre Baykan bir tutam kacak tütünle savrulur kahvelere Aðrý Aðrýlýdýr, daða tutunur Burasý Muþ yolu yokuþmuþ yok artýk panzerler dümdüz etmiþtir gide gele Ne Van’da þan kalmýþtýr Ne Bitlist’te bes minare ama erek daðý yerli yerinde ve laðým akar bitliste Þemdinli hep uzaktýr sýnýrlar konulmuþtur birde yakýn olduðu yere özler durur bir þeyleri, kimseler bilmesede. Mardin ýþýklý banka panolarý önünde eþekli köylüleri Kaçak çay içer ve çaðýndan kaçaktýr gündüzleri Perwari hasretinden utanan bir eþkiya kederi Kiziltepe’nin pusisini almýþlar dolayýp kýzýllýðýna tel Örgülere içinede içinede oyy neler koymuþlar neler, Bundan kuma görmüþ gelin gibi kýrgýndýr.. Doðum benim ANADOLUM Doðum benim GüneyDoðum… Doðumu en çok analar bilir... Analar bilir......