Bilgileri Değiştir
Mesaj Yaz
Kayan Mesaj Yaz
Şikayet Et
|
Kocaman bir çiçek bahçesi varmış ve bu bahçede bir papatya. Çiçek bahçesine bakan yaşlı bahçıvan özenle, her gün tüm çiçekleri koklar, sever, ilgilenirmiş. Her çiçek bahçıvan için çok kıymetli imiş. Ancak papatya bu yaşlı bahçıvana âşık olmuş. Önceleri kendi içinde yaşadığı aşkı, gittikçe büyümeye başlamış. Artık her sabah yaşlı bahçıvanının gelmesini bekler olmuş papatya. Bu aşk papatyayı o kadar güzelleştirmiş ki, papatyanın gövdesi yapraklarını taşıyamaz olmuş. Bahçede ki tüm laleleri, sümbülleri, menekşeleri, gülleri, karanfilleri, begonyaları kıskanmaya başlamış. Yaşlı bahçıvan onlarla ilgilenirken içten içe ağlarmış kıskançlığından. Bir gün papatyanın yaprakları o kadar büyümüş ve gelişmiş ki artık kafasını kaldırıp bahçıvanın yüzünü göremez olmuş. Ne gam… Aşığının ayaklarını görmek ve sesini duymak ona yetiyormuş. Yaşlı bahçıvan papatyanın yere doğru eğildiğini fark etmiş ve hemen kürekle toprağı kazarak bir çubuk dikmiş. Papatyayı bu çubuğa bağlayarak kırılmasını önlemiş. Papatyanın yaşlı bahçıvanına olan aşkı daha bir büyümüş. O’nun ne kadar iyi kalpli ve sevdiklerine karşı ne kadar anlayışlı, ne kadar merhametli olduğunu bir kez daha görmüş. Bir sabah yaşlı bahçıvan gelmemiş bahçeye. Papatya günlerce beklemiş, ama gelen yokmuş. Aradan geçen süre içinde bir ayak sesi ile irkilmiş. Çok genç, yakışıklı, bakmalara kıyılmayan bir bahçıvan bahçede dolaşıyormuş. Elinde bir makas ile papatyaya doğru yanaşmış:
-Ne güzel açmışsın sen öyle papatyacık. Ama gövden seni taşımıyor artık demiş.
Bir hamlede papatyanın başını gövdesinden ayırmış. İşte o anda anlamış papatya neden o yaşlı bahçıvana âşık olduğunu. Çünkü yaşlı bahçıvan seviyor ve sevdiğine emek veriyormuş. Zavallı papatya son yaprağı kuruyorken artık anlamış ki Gerçek sevgi, söylemeden, yaşamadan ve asla kavuşmadan var olabiliyormuş…(PAPATYALARIN ŞİFRESİ isimli kitabımdan bir pasaj)Derya Deniz DİNÇ
|
