Saate bakmaksýzýn kapýsýný çalabileceði bir dostu olmalý insanýn… “Nereden çýktýn bu vakitte”dememeli, Bir gece yarýsý telaþla yataktan fýrladýðýnda “Gözünün dilini”bilmeli Dinlemeli sormadan,söylemeden anlamalý… Arka bahçede varlýðýný sezdirmeden,mütemadiyen dikilen vefalý bir aðaç gibi Köklenmeli hayatýnda Sen,her daim onun orada durduðunu hissetmelisin. Ýhtiyaç duyduðunda gidip müþfik gövdesine yaslanabilmeli. Kovuklarýna saklanabilmelisin. Kucaklamalý seni güvenli kollarý. Dallarý bitkin baþýna omuz, Yapraklarý kanayan ruhuna merhem olmalý… ne mahrem sýrlarýný verebilmeli, ne derin yaralarýný açýp gösterebilmelisin Gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz… Onca dalkavuk arasýnda bir tek o, Sözünü eðip bükmeden söylemeli, Yanlýþ anlaþýlmayacaðýný bilmeli. Alkýþlandýðýnda deðil sadece, sýl yuhalandýðýnda yanýnda durup koluna girebilmeli. Övmeli alem içinde,baþ baþayken sövmeli Ve sen öyle güvenmelisin ki ona, Övdüðünde de sövdüðünde de bunun iyilikten olduðunu bilmelisin, “Hak ettim” diyebilmelisin. Teklifsiz kefili olmalý hatalarýnýn Günahlarýnýn yegane þahidi… Seni senden iyi bilen,sana senden çok çok güvenen bir sýrdaþ… Gözbebekleri bulutlandýðýnda yaklaþan fýrtýnayý sezebilmelisin. Ve sen aðladýðýnda,onun gözünden gelmeli yaþ…